مساله مهم اول: براكت و الاينر اينقدرها كه فكر مي‌كنيد با هم فرقي ندارند.
اكثر درمانگرها از سيستم‌های براكتي پری اجاستد استفاده مي‌كنند. تورك سانترال بالا در سيستم Roth معادل 12 درجه مثبت و در سيستم MBT معادل 17 درجه مثبت است. هميشه به اين ميزان تورك نياز نداريم.
دلايل متعدد برای زياد كردن تورك وجود دارد مانند بازي بين سيم و شيار براكت. در ازاي هر 0.001 اينچ بازي بين سيم و شيار براكت حدود 4 درجه تورك از بين مي‌رود. يعني سيم 025 .021x. در براكت 022. سيستم Roth حداكثر 8 درجه تورك مثبت اعمال مي‌كند. در حال حاضر انواع سيستم‌هاي براكتی و انواع سيم‌ها با آلياژهای متنوع برای انتخاب وجود دارند. اين مزايا هم برای دكتر و هم برای بيمار خيلي مفيد است. با تمام اين تعاريف نمي‌شود يك سيم را به هر بيماری انداخت و كار را تمام كرد. در بيماران مختلف بايد جای براكت‌ها را عوض كنيم يا از اتصالات ديگری استفاده كنيم. با توجه به تنوع بيماران، دندانپزشكان مسئول حركت از ابتدا تا انتهای درمان تمام دندان‌ها هستند.
در طراحی الاينرها هم همينطور است. درست است كه دانش زيادی در طراحي‌های كامپيوتری وجود دارد و الگوريتم پيچيده‌اي براي طراحي ايده‌آل الاينرها وجود دارد، ولي باز شماي دندانپزشك مسول درمان بيمار خود هستيد. علاوه بر اين، خواص مواد مصرفي هم بسيار بهبود يافته است كه در اكثر موارد منجر به انتخاب الاينرها شفاف بجای براكت مي‌شود. البته الاينرها هم مانند براكت‌ها نياز به تغييراتی دارند تا متناسب با نياز تك تك بيماران بشوند.
همانطور که در شکلهای روبرو میبینید، درمان اضافه در طراح درمان کامپیوتری لحاظ شده تا به نتیجه ایده آل درمانی برسیم. چهار مورد اصلي براي اضافه‌تر درمان كردن در طراحي‌هاي كامپيوتری وجود دارد:
• اپن بايت يا ديپ بايت
• تيپ
• تورك
• اكسپنشن
مساله مهم دوم: وقتي به طراحي كامپيوتري نگاه مي‌كنيد، فقط به جابجا شدن دندان‌ها نگاه نكنيد، بلكه به سيستم اعمال نيرو نگاه كنيد.
اصل پنجم: دندان‌ها براي حركت نياز به فضا دارد
اين يك مطلب كوتاه و واضح است ولي خيلي خيلي مهم است. براي حركت دندان از نقطه اول كنتاكت ها را چك كنيد.A به B نياز به فضا داريم. وقتي فضا نباشد و دندان‌ها بهم گير كنند، ديگر حركت نمي‌كنند. وقتي ديديد كه دنداني حركت نكردبراي حركت دندان از نقطه اول كنتاكت ها را چك كنيد.
