هنگامی که برای مشاوره به یک دندانپزشک ارتودنسی مراجعه می کنید، ممکن است اصطلاحات ناآشنایی مربوط به تشخیص و روند درمان بشنوید. با اینکه دندانپزشک ارتودنسی باید تمام مواردی را که برای بیمار ابهام برانگیز است را توضیح دهد اما بهتر است بیمار قبل از ارتودنسی اطلاعاتی راجع به درمان ارتودنسی پیدا کند. به همین دلیل در این مقاله لیستی از عنوان های پرکاربردی که ممکن است از دندانپزشک ارتودنسی خود هنگام مشاوره و حتی طی مدت زمان ارتودنسی دندان بشنوید، را تهیه کردیم. پس برای آشنایی بیشتر با اجزای ارتودنسی و اصطلاحات ارتودنسی ادامه مطلب را دنبال کنید.
براکتها به عنوان تکیه گاه پایه‌ای در درمان ارتودنسی عمل می‌کنند و بر روی دندانها چسبانده می‌شوند تا سیم (آرچ وایر) از میان آنها عبور کند.
براکتها می‌توانند از مواد مختلفی
ساخته شوند:
فلزی:اغلب از استیل ضد زنگ ساخته می‌شوند و مقاوم‌ترین و کارآمدترین نوع
براکت ها هستند.
سرامیکی:این براکتها معمولاً شفاف یا همرنگ دندان هستند و به دلیل ظاهر کمتر
جلب توجه، محبوبیت بیشتری دارند.
پلاستیکی:این نوع براکتها نیز شفاف تر و زیباتر هستند ولی ممکن است دوام کمتری نسبت به انواع فلزی و سرامیکی داشته باشند.
معمولی: براکتهای معمولی با ارینگ (کشهای رنگی که
معمولاً روی براکت هامی بینید) سیم ها را در جای خود نگه می دارند.
سلف لیگیت (Self-ligating): این براکتها نیازی به کش (اورینگ) ندارند و با یک در کوچک که بر روی آنها طراحی شده سیم را نگه می‌دارند.
ساختار: بندها حلقه‌های فلزی هستند که به دور
دندانهای مولار(دندانهای انتهایی) قرار می‌گیرند. از آنجایی که سایز دندانها با
هم فرق دارد، دارای سایزهای مختلفی است که باید متناسب با دندان شما انتخاب شود.
کاربرد: برای دندانهای پشتی که نیروهای بیشتری را تحمل می‌کنند، از بندها استفاده میشود تا مطمئن شویم که دستگاه‌ها در جای خود باقی می‌مانند.
تیوب‌ها جزئی از بندهای مولار هستند که آرچوایر
از داخل آنها عبور می‌کند. این تیوب‌ها به هدایت و تغییر جهت نیروهای ارتودنسی کمک
می‌کنند.
ممکن است دندانپزک ارتودنسی شما به جای بند از تیوب
استفاده کند.
کاربرد: برای محکم کردن و نگهداری سیم‌ها در دندانهای پشتی استفاده می‌شوند
و باعث می‌شوند که سیم‌ها به درستی در طول دوره درمان عمل کنند.
سیم‌های قوسی یا آرچ وایر‌ها اصلی‌ترین نیروی محرک دندانها در سیستم ارتودنسی هستند.
جنس و انواع:
نیکل-تیتانیوم
(NiTi): انعطاف‌پذیر و مناسب برای مراحل اولیه درمان.
استیل ضد زنگ: بسیار مقاوم و مناسب برای مراحل
پیشرفته‌تر.
بتا تیتانیوم: تعادلی بین انعطاف‌پذیری و مقاومت.
انواع شکل‌ها:
از لحاظ فرم قوس سیم ها با فرم قوسی بیضی، مثلثی و مربع هستند. که انتخاب آن متناسب با قوس فکی هر بیمارانجام میشود.
این کشهای کوچک بین فک بالا و پایین قرار می‌گیرند و برای اصلاح ناهنجاری‌های فکی استفاده می‌شوند.
فنرها بین براکتها قرار می‌گیرند و به جابجایی دندانها در صورت نیاز به باز کردن فاصله یا بستن فضا بین دندانها کمک می‌کنند.
ریتینرها ابزاری هستند که پس از اتمام درمان
ارتودنسی برای نگهداری و تثبیت موقعیت جدید دندانها به‌کار می‌روند.
ثابت: این نوع ریتینرها با استفاده از یک سیم نازک به پشت دندانها چسبیده می‌شوند و اجازه نمی‌دهند دندانها به موقعیت قبلی بازگردند.
متحرک: از پلاستیک پزشکی شفاف ساخته شده و بیمار می‌تواند آنها را برای خوردن غذا و مسواک از دهان خارج کند.
مینی اسکرو‌ها(Miniscrews): این پیچ‌های کوچک به استخوان فک وصل می‌شوند و به عنوان نقطه نگه‌دارنده برای کمک به حرکت دندانها استفاده می‌شوند.
اتصالات ارتودنسی ترکیبی پیچیده از ابزارهای
مختلف است که هر کدام نقش خاصی در حرکت دادن دندانها و اصلاح ناهنجاری‌های دندانی
دارند. انتخاب و استفاده صحیح از این ابزارها بستگی به نیازها و شرایط خاص هر
بیمار دارد و همیشه تحت نظر و مشاوره دندانپزشک ارتودنسی انجام میشود. برای
دریافت بهترین نتیجه در درمان ارتودنسی، همکاری بی‌وقفه با دندانپزشک و پیروی از
دستورات وی بسیار حیاتی است.
