دیپ بایت یکی از درگیریهای درمانهای ارتودنسی ثابت است و در نظر نگرفتن آن منجر به توقف درمان میگردد. درمان بیمارانی که دیپ بایت دارند، بعد از مدتی متوقف میشود و تا رفع کامل آن پیشرفتی در درمان نخواهیم دید.
بعضی مواقع در ابتدای درمان بایت بیمار صحیح است ولی متاسفانه به خاطر انتخاب روش نامناسب درمان شاهد بروز دیپ بایت در بیمار میشویم. بر عکس این حالت هم صادق است یعنی گاهی بایت بیمار در حین درمان باز میشود که این الگو نیز مشکلات متعددی برای بیماران درست خواهد نمود.
راههای متعددی برای درمان دیپ بایت وجود دارد که به شرح زیر میباشند:
براکت دندانهای قدامی بالا و پایین را نیم میلی متر انسیزالیتر میچسبانیم تا سیم وضعیت ژنژیوالیتری نسبت به براکت پیدا نماید. با درگیر کردن آرچ وایر به این براکتها یک نیرو اینترود کننده بر روی سگمنت قدامی اعمال میشود که منجر به باز شدن بایت میگردد.
مقداری کامپوزیت روی سینگلوم سانترالهای بالا میگذاریم تا بایت بیمار باز شود. بدین صورت فقط دندانهای قدامی با هم در تماس خواهند بود. هنگام بلع یک فشار به دندانهای قدامی میآید که اثر اینترود کننده روی این دندانها خواهد داشت و از طرف دیگر دندانهای خلفی هم به یکدیگر نمیرسند. وقتی دندانهای خلفی در تماس با یکدیگر نباشند اکسترود میشوند. کامپوزیت قدامی (بایت پلیت قدامی) اثر خوبی در درمان دیپ بایت دارد. با قرار دادن کامپوزیت قدامی، هم خلفیها اکسترود و هم قدامیها اینترود میشوند، البته در درمان دیپ بایت تاثیر اکسترود شدن خلفیها به مراتب بیشتر از اینترود شدن قدامیها میباشد. در انتهای درمان ارتفاع عمودی صورت کمی بیشتر میشود.
در هر دو فک بندبک نزنید تا دندانهای قدامی پروترود شوند. پروترود شدن قدامیها باعث بازشدن بایت میشود. البته وقتی قدامیهای پایین بیشتر از یک الی دو میل پروترود شوند احتمال برگشت زیاد میشود که خوب نیست. دیپ بایت بودن بیمار به مراتب بدتر از پروترود شدن انسیزورها میباشد، به همین دلیل در فک بالا و پایین بندبک نمیزنیم. برای جبران پروترود شدن انسیزورهای پائین اگر کشیدنی است که بعداً اکتیو تای بک میزنید و جبران میشود و اگر غیرکشیدنی است که استریپ میکنید.
باکال تیوب (یا بند) دندان هفت پایین را در مزیال ژنژیوالیتر میچسبانیم. وقتی آرچ وایر از آن خارج میشود در ناحیه قدام نسبت به براکت قدامیها ژنژیوالیتر قرار میگیرد. با درگیر شدن این آرچ وایر یک نیرو اینترود کننده روی انسیزورها اعمال میشود که منجر به اصلاح دیپ بایت میگردد. از طرفی چون مزیال باکال تیوب دندان هفت پایین ژنژیوالیتر قرار گرفته، لذا این سمت قدری اکسترود میشود. وقتی مزیال هفت پایین اکسترود شود و دیستال آن ثابت بماند در واقع دندان به سمت دیستال تیپ میشود. تیپ شدن دیستاله دندان هفت پایین و اکسترود آن خود باعث باز شدن بایت میگردد. با این کار (اینترود قدام پایین و اکسترود خلفیها) پلن اکلوزال پایین در جهت عقربههای ساعت میچرخد و بایت بیمار باز میشود. اینترود شدن قدام پایین به همراه لثه انجام میگیرد. چون حرکت دنتوآلوئلر است، لذا طول تاج کلینیکی کم نمیشود.
یک ماه بعد از ۲۵-۱۹ حرارتی بایستی پلن اکلوزال هر دو فک صاف باشد. در هر فکی که سیم آن صاف باشد سیم استیل را میگذاریم و سیم فکی که هنوز صاف نشده باید با یک سیم انحناءدار (کرودار) عوض شود. وقتی سیم بالا را با یک پلایر تویید بگیرد دسته پلایر به سمت بالا و وقتی که سیم پایین را با یک پلایر تویید بگیرید دسته پلایر به سمت پایین میشود. دسته پلایر نشان می‌دهد که مقطع سیم به نحوه‌ی است که باعث باکالی شدن تاج انسیزورها میگردد .آرچ وایر با کرو اسپی در بالا و آنتی کرو اسپی در پایین باعث (۱) اکسترود خلفیها و اینترود قدامیها (۲) پروترود شدن دندانهای قدامی و (۳) ایجاد فضای بین دندانها میشود.
سه ماه بعد از قرار دادن آرچ وایرهای کرودار بالا اگر پلن اکلوزال هنوز صاف نشده بود در بالا از آرچ وایرهایی که هم کرودار هستند و هم ۲۰ درجه تورک پالاتالی ریشه انسیزورها دارند استفاده می‌کنیم. این تورک در فک بالا باعث تشدید پروترود شدن قدامیها میگردد. براکت دندانهای قدامی بالا را با سیم لیگاچور حتماً بهم ضربدری متصل کنید تا لبیالی شدن تاج آن‌ها باعث ایجاد فضا بین دندانها نشود .
این آرچ وایر می‌خواهد که تورک انسیزورها را اصلاح نماید. چون تاج نمی‌تواند لبیالی شود (به خاطر فیگور ایت قدامیها) نهایتاً ریشه انسیزورها پالاتالی میشود. این سیم در بیماران کلاس دو دیو دو بسیار عالی است و تورک انسیزورهای بالا را سریع اصلاح و دیپ بایت آن‌ها را کم می‌کند. درمان بیمار دیپ بایت تا صفر شدن اوربایت ادامه خواهد داشت تا بعداً وقتی برگشت نمود دارای یک بایت نرمال شود. به این سیم‌ها در بازار سیم کرودار و تورکدار می‌گویند.
اینترود نمودن مولرها کار سختی است و در درمان اپن بایت‌های کلاس دو انجام میشود. طبق تحقیقاتی که انجام شده احتمال برگشت آن بسیار زیاد است مگر اینکه به کمک مینی اسکرو انجام شود.
در بیمار اپن بایت در هر دو سمت چپ و راست یک مینی اسکرو در سمت باکال و یکی در سمت پالاتال قرار می‌دهیم. آرچ وایری که میگذاریم را در ناحیه بین کانین و پرمولر اول قطع می‌کنیم تا دندانهای خلفی با قدامی روی یکدیگر اثری نداشته باشند. وقتی آرچ‌وایر سه تکه باشد دندانهای سگمنت قدام و خلف جداگانه مرتب میشوند. چهار قطعه چین الاستیک از مینی اسکرو باکال به براکت دندانهای پرمولرها و مولرها می‌اندازیم. چون گردن مینی اسکروها برای چهار قطعه چین الاستیک کوچک است، لذا یک سیم لیگاچور از درون این چهار قطعه چین الاستیک رد می‌کنیم و آن سیم لیگاچور را به مینی اسکرو درگیر می‌کنیم تا یک نیروی اینترود کننده روی سمت باکال سگمنت خلفی اعمال شود. از سمت پالاتال هم چند باتن میچسبانیم و همین کار را در سمت پالاتال انجام می‌دهیم. این نیروی اینترود کننده اگر فقط در یک سمت باکال یا پالاتال باشد آن سمت حرکت بیشتری می‌کند و منجر به از بین رفتن تورک دندانهای خلفی میشود.
هر ماه این چین الاستیک‌ها عوض میشوند تا سگمنت خلفی به اندازه کافی اینترود شود. گاهی یک سمت دندان به اندازه کافی اینترود میشود اما هنوز مابقی دندانهای دیگر مانده است. مثلاً بعد از مدتی باکال پرمولر اول به اندازه کافی اینترود میشود، لذا این سمت دندان را با سیم لیگاچور به مینی اسکرو می‌بندیم و چین الاستیک را به سمت‌های دیگر می‌اندازیم و منتظر می‌مانیم تا تمام سمت‌های دندانهای خلفی به اندازه کافی اینترود بشوند. همیشه دندانها قدری بیشتر از نیاز اینترود میشوند تا بعد از پایان درمان و بروز برگشت، بایت دوباره باز نشود.
وقتی خلفی‌های بالا اینترود بشوند مندیبل بالاتر قرار میگیرد تا تماس بین دندانهای خلفی برقرار شود. این حرکت، خلاف جهت عقربههای ساعت است، لذا منجر به چرخش مندیبل میشود، یعنی در عین حال که بالاتر قرار میگیرد (ارتفاع عمودی صورت کم میشود) جلوتر هم میآید. حرکت رو به جلو مندیبل در بیمار کلاس یک منجر به کلاس سه شدن او میشود. برای درمان این وضعیت معمولاً نیاز به کشیدن مولر دوم پایین و استفاده از الاستیک کلاس سه دارید.
البته کشیدن مولر دوم برای درمان اپن بایت بسیار عالی است اما در زمان سیم استیل بکشید. اگر در ابتدای درمان کشیده شود زایده آلوئولار تنگ میشود و دیگر دندانها به سمت خلف حرکت نخواهند نمود. این درمان در بیماری که جوانه دندان عقل با سایز طبیعی و در حال رویش دارد امکان‌پذیر است، پس اگر بیمار کلاس یک اپن‌بایت را درمان کردید ولی جوانه عقل نداشت دیگر نباید مولر دوم را بکشید و درمان نهایی شما کمی مشکل‌تر میشود.
چرخش مندیبل در بیمار اپن بایت که رابطه مولری او کلاس دو است باعث اصلاح رابطه مولری هم میشود ولی اگر بیمار اپن‌بایت شما کلاس سه باشد اصلاً نباید نسبت به درمان اپن بایت با ارتودنسی تنها کاری انجام داد چون کلاس سه او تشدید میشود، لذا بیمار جراحی ارتوگناتیک می‌خواهد.
