اول ایمپلنت یا ارتودنسی...

ایمپلنت چیست؟

از دست دادن دندان یک اتفاق نسبتاً رایج است، و اکنون شاهد هستیم که بیماران بیشتری به جای جایگزین‌های دندان مانند بریج، ایمپلنت را انتخاب می‌کنند. ایمپلنت های دندانی از یک پایه تیتانیومی تشکیل شده اند که برای جایگزینی ریشه دندان از دست رفته در استخوان فک قرار می گیرد. سپس به یک تاج متصل می شود که دقیقاً مانند یک دندان طبیعی به نظر می رسد و عمل می کند.

نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما بستگی دارد. جراحی ایمپلنت دندان شامل چندین مرحله می باشد و ممکن است به پیوند استخوان یا حتی ارتودنسی نیاز باشد. برای انجام این فرآیند باید یک ارزیابی کامل توسط دندانپزشک خود داشته باشید.

چه زمانی برای انجام ایمپلنت به ارتودنسی هم نیاز است؟

برای خیلی از افراد پیش می آید که فقط برای انجام ایمپلنت مراجعه میکنند و دندانپزشک معالج با توجه به شرایط دندانی بیمار انجام ارتودنسی را ضروری میداند.

-ممکن است فضای کافی برای ایمپلنت شما وجود نداشته باشد و درمان ارتودنسی فضای کافی را برای انجام ایمپلنت باز می کند.

-اگر دندانی را برای مدتها است که از دست داده اید دندادن در فک روبرو به دلیل جای خالی در مقابل خود زیادی رشد کرده یا دندانهای مجاور به سمت فضای خالی حرکت میکنند و امکان انجام ایمپلنت وجود ندارد. که ابتدا باید دندان ها با ارتودنسی به جای خود برگردد بعد ایمپلنت انجام شود.

-ریشه های دندان های مجاور در زاویه ای قرار گرفته اند که امکان گذاشتن پایه ایمپنت نیست. که با ارتودنسی ابتدا باید ریشه ها صاف و موازی شوند و بعد ایمپلنت انجام شود.

-دندانهای بیمار نامرتبی شدید دارد یا رابطه فک بالا و پایین مناسب نیست.

در صورت نیاز به ارتودنسی اول ایمپلنت یا ارتودنسی

تصمیم‌گیری در این مورد بستگی به شرایط خاص بیمار، وضعیت دهان و دندان‌ها دارد. در اکثر موارد، ارتودنسی قبل از ایمپلنت انجام می‌شود تا فضا و موقعیت مناسب برای ایمپلنت فراهم شود و هم‌راستایی دندان‌ها به طور مطلوب صورت گیرد. در برخی مواقع، ممکن است نیاز به ترکیبی از هر دو روش باشد. به عنوان مثال، ابتدا بخشی از ارتودنسی انجام شود، سپس ایمپلنت قرار داده شود و سپس مراحل باقی‌مانده ارتودنسی تکمیل شود.

همکاری بین دندانپزشک ارتودنسی و جراح ایمپلنتولوژی برای تنظیم برنامه درمانی لازم است. به هر حال، شرایط خاص هر بیمار می‌تواند تعیین‌کننده باشد.

برای تعیین اولویت بین ایمپلنت و ارتودنسی، باید موارد زیر را در نظر گرفت:

نیاز به تنظیم موقعیت دندانها برای انجام ایمپلنت

در برخی موارد ممکن است نیاز به ترکیب ارتودنسی و ایمپلنت برای بهبود وضعیت دهان و رفع مشکلات وجود داشته باشد. در صورتی که دندان‌های دیگر نیاز به جابه‌جایی دارند تا فضا برای ایمپلنت آماده شود، ابتدا ارتودنسی انجام می‌شود. حرکت دندان‌ها با استفاده از ارتودنسی بهتر و دقیق‌تر انجام می‌شود و فضا و موقعیت مناسب برای گذاشتن ایمپلنت ایجاد می‌گردد.

انطباق بهتر ایمپلنت با سایر دندانها

هنگامی که ایمپلنت های دندانی در موقعیت خود قرار می گیرند، نباید حرکت کنند، اگر ابتدا ایمپلنت قرار گیرد ممکن است در انتهای ارتودنسی ایمپلنت با موقعیت جدید دندانها در یک راستا نباشد و نیاز به جایگزینی تاج یا کل ایمپلنت باشد. انجام ارتودنسی قبل از ایمپلنت می‌تواند هم راستا بودن و قرارگیری مناسب ایمپلنت در ردیف دندان‌ها را تضمین کند. بهترین راهکار این است که بعد از ارتودنسی با توجه به موقعیت جدید دندانها ایمپلنت قرار داده شود.

همچنین رابطه فک بالا و پایین شما ممکن است در طول درمان ارتودنسی تغییر کند. ایمپلنت شما باید مطابق با رابطه نهایی شما قرار گیرد.

بیمار با نیاز فوری به ایمپلنت

فقط در موارد خاص اگر بیمار نیاز فوری به جایگزینی دندان از دست‌رفته دارد (به عنوان مثال برای بهبود زیبایی یا کارکرد جویدن)، ممکن است ابتدا ایمپلنت قرار داده شود. این ایمپلنت‌ها معمولاً به صورت موقت هستند و در مراحل بعدی با ایمپلنت‌های دائمی جایگزین می‌شوند.

برای آشنایی با ارتودنسی ارتودنسی بزرگسالان اینجا کلیک کنید